Pokazywanie postów oznaczonych etykietą wspomagacze. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą wspomagacze. Pokaż wszystkie posty

czwartek, 6 lipca 2017

Dlaczego jelita są takie ważne i jak o nie dbać?

"Jeśli nigdy nie odczuwamy potrzeby, by puścić bąka, to znak, że zagłodziliśmy swoje bakterie jelitowe na śmierć. Jak to świadczy o naszej gościnności?"
Giulia Enders - Historia Wewnętrzna. Jelita - najbardziej fascynujący organ naszego ciała  

   Wybaczcie mi, że witam Was po tak długiej przerwie powyższym cytatem, ale nie mogłam się powstrzymać. Poza tym dzisiaj będzie właśnie na temat jelit! 

Jelita - drugi mózg człowieka?

     Na pewno sporo z Was w ostatnich latach usłyszało „jelita to drugi mózg człowieka”, czy też „wszystkie choroby zaczynają się w jelitach”. Nie są to puste slogany, a medycznie udowodnione fakty. Wiecie, że jelita to drugie co do wielkości skupisko komórek nerwowych zaraz po mózgu? A może obiło Wam się o uszy, że  stymulacja nerwu błędnego ( czyli połączenia jelitowych neuronów z mózgiem) jest stosowana m.in. w terapii padaczki i lekoopornej depresji? Niesamowite, prawda ?
    Sama na początku byłam zdziwiona słysząc nowinki mówiące o tym, że nasze jelito jest ściśle powiązane z układem nerwowym dopóki 2 lata temu nie poznałam w pracy pewnego chłopca chorego na autyzm.  Co ona plecie ? - myślicie. Już Wam wyjaśniam.
   Dzieci autystyczne często mają problemy z układem pokarmowym. Naukowcy z Uniwersytetu Stanu Arizona przebadali florę bakteryjną 20 chorych  i podobnej liczby zdrowych dzieci.U chorych odkryli znacząco mniej bakterii jelitowych, w szczególności z trzech kluczowych rodzajów, które chronią przed całą gamą schorzeń. Sceptycznie bym do tego podchodziło, gdyby nie to jaką niesamowitą zmianę w zachowaniu zaobserwowałam po roku u wspomnianego dzieciaka. Rodzice szukali sposobu, jak pomóc synkowi i m.in wprowadzili dietę eliminacyjną ( wykluczenie glutenu i nabiału, oraz ograniczenie cukru). Progres był ogromny. Chłopczyk był zdecydowanie mniej impulsywny i nadpobudliwy, zaczął lepiej mówić, a "przywiązanie do przedmiotów" znacznie się zmniejszyło. Nie twierdzę, że to jedynie efekt zmiany w żywieniu, ale na pewno ten aspekt miał również duże znaczenie. Poniżej macie przykład podobnej sytuacji: